Als nummer 2 van de Business Golf Society nieuwsbrief op LinkedIn, is vrijwel het gehele artikel over zakelijk golfen overgenomen.
Alleen de foto’s zijn iets anders.
Waar Golf & Business verhalen elkaar ontmoeten
By Maurice Smit
Als nummer 2 van de Business Golf Society nieuwsbrief op LinkedIn, is vrijwel het gehele artikel over zakelijk golfen overgenomen.
Alleen de foto’s zijn iets anders.
By Maurice Smit
Het was de Amerikaanse verkooptrainer Bob Burg, die het begrip ‘Know, Like, and Trust’ als eerste de wereld in stuurde.
Zijn observatie was dat mensen onder gelijke voorwaarden, het liefst zaken doen met mensen die ze kennen, aardig vinden en vertrouwen (Know, Like, and Trust).
Bob’s collega Jeffrey Gittomer, ging daarin nog een stap verder.
Hij vindt dat mensen, zelfs wanneer de voorwaarden helemaal niet zo gelijk zijn, nog steeds het liefst zaken doen met mensen die ze kennen, aardig vinden en vertrouwen.
Ik denk dat dit helemaal klopt.
In ons dagelijks leven speelt de Know, Like, and Trust factor een belangrijke rol bij het doen van onze aankopen en het nemen van beslissingen.
Vertrouwen speelt daarbij een cruciale rol.
Bij iedere aanschaf of keuze voor een dienst of service, vindt er een transactie plaats. Beide partijen lopen daarbij een risico.
De koper neemt afscheid van zijn geld en vertrouwt erop dat er wordt geleverd volgens de afspraken. De verkoper levert het product of de dienst en vertrouwt erop dat er keurig wordt betaald.
Hoe hoger de aanschafkosten en hoe groter de impact is van onze keuze op ons leven, hoe groter het risico is dat we daarbij lopen, als er iets mis gaat. Vertrouwen is in dit soort situaties van het allergrootste belang.
Wanneer je iemand leert kennen en hem of haar aardig gaat vinden, dan wordt het steeds makkelijker om iemand te gaan vertrouwen.
In mijn allereerste Keaton Golf podcast* zei Hans van Twist het heel treffend:
‘Wanneer ik een relatie bel voor een afspraak met de vraag of ze de volgende week tijd hebben voor een bak koffie, dan is dat moeilijk. Als ik bel voor een golfafspraak, dan krijg ik gelijk drie data.’
Dat is de kracht van Business Golf.
In het normale zakenleven ontmoet je potentiële nieuwe klanten niet zomaar.
Je probeert contact met ze te leggen via de telefoon, mailings of deelname aan beurzen. Je optimaliseert hopelijk ook je vindbaarheid in Google om zo nieuwe klanten aan te trekken.
Wanneer je het eerste contact legt, kennen ze jou en je bedrijf waarschijnlijk nog niet. Het kan soms maanden duren voordat je eindelijk toegang krijgt tot de juiste beslissers binnen de bedrijven, die je graag als klant zou willen hebben.
Op de golfbaan kan een beslisser zomaar naast je staan op de driving range.
Dat wil natuurlijk helemaal niet zeggen dat je dan direct je pitch op hem of haar moet afvuren. Integendeel.
* De Keaton Golf podcast werd stopgezet tijdens Corona en is daarna op de plank blijven liggen. Misschien moet ik deze weer eens afstoffen.
Toch ben je voor die ander in die situatie, direct al geen totale vreemde meer. Alle golfers spelen namelijk dezelfde sport en delen elkaars ervaringen.
Iedere golfer weet hoe het voelt om een prachtige bal te zien vertrekken richting de fairway, of een bal in het water te zien verdwijnen. We schrikken niet van het vreemde geluid van de ballenmachine, want dat kennen we allemaal.
Het feit dat wij beiden met een tas vol golfclubs achter een balletje aanlopen, dat we eerst zelf hebben weggeslagen, maakt dat ik geen totale vreemde meer ben voor jou.
Die gedeelde ervaringen en belevenissen scheppen een band.
Een gezellige gezamenlijke dag op de golfbaan, maakt het voor ons beiden veel gemakkelijker om op een later tijdstip daar een opvolging aan te geven.
Dat kan zijn in de vorm van een volgend gezamenlijk rondje golf, het geven van een bedrijfspresentatie of een uitnodiging voor een bedrijfsbezoek.
Ik kan gerust zeggen dat ik er, door deelname aan menig zakelijk golfevent, een paar mooie vriendschappen aan over heb gehouden. Dat is mij ook heel wat waard.
Ik kan het moment nog zo voor mij halen.
Nadat een van mijn flightgenoten, ik noem hem maar even Jaap voor het gemak, met zijn tweede slag de bal in het water had geslagen, dropte Jaap geheel volgens de regels zijn bal.
Vervolgens sloeg hij zijn bal wederom in het water. Herkenbaar, toch?
Nadat Jaap de bal weer had gedropt, geslagen en met een chip en twee puts, de hole had beëindigd, schreef hij 7 slagen op.
Nu is 7 slagen op een lastige par 5 niet echt een slechte score, alleen waren het geen 7 slagen.
(Slag 1, slag 2 water, drop +1, slag 4 water, drop +1, slag 6, chip 7, put 8, put 9)
Op weg naar de volgende hole, vroeg mijn andere flightgenoot gekscherend of Jaap tijdens het factureren, ook zo nonchalant te werk zou gaan bij het optellen van bedragen.
Nu waren wij beiden geen directe potentiële klanten voor Jaap, dus misschien was het allemaal niet zo erg.
Dit waargebeurde voorval heeft zich inmiddels al zeker zes jaar geleden afgespeeld. Jaap weet het vast niet meer, maar wij praten er zo nu en dan nog steeds over.
Misschien ook wel omdat hij die dag met twee van de drie prijzen naar huis ging. Kuch, duikboot.
Wij kennen Jaap. We vinden hem ook helemaal geen onaardige kerel, maar helemaal vertrouwen …?
Hij staat in ieder geval niet hoog in het lijstje van betrouwbare mensen waar wij onze eigen relaties vol overtuiging naar doorverwijzen.
Realiseer je dat ook op de golfbaan geldt: vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
Dit artikel is eerder gepubliceerd als nr. 1 van de Business Golf Society – nieuwsbrief op LinkedIn.
By Maurice Smit
“Wordt 2024 weer het jaar van de duikboot?” vroeg Stefan mij, tijdens het lopen van onze eerste gezamenlijke holes in het nieuwe jaar.
Het is altijd leuk om te merken dat mensen de stukjes die ik hier schrijf, aan het volgen zijn. Op deze plek had ik zowel 2022 als 2023 al eerder uitgeroepen tot het jaar van de duikboot.
Ho Hoewel ik in beide jaren inderdaad mijn handicap heb verlaagd, ben ik nog niet aangeland op de door mij zo begeerde handicap 18.
In 2023 kreeg ik midden in het seizoen waarin het moest gaan gebeuren, een vervelende rugblessure. Die belette mij ruim twee maanden lang, goed te kunnen golfen.
Net op het moment dat de rugblessure weg leek te zijn, stond de herfst helaas alweer voor de deur. Niet het meest ideale moment van het jaar om lage scores te kunnen noteren.
Ondanks de blessure, kreeg ik mijn golfhandicap gedurende het hele jaar toch nog een aantal slagen naar beneden.
Omdat mijn handicap in 2023 gezakt is van 30.6 naar 27.8 begin ik 2024 met handicap 27.8.
Zoals je op de foto kunt zien wanneer je inzoomt, is mijn laagste dagresultaat 26,6 en zit er in mijn acht beste scores van de laatst ingevulde 20 rondes, niet één ronde boven de 30. Dat geeft aan dat mijn spelniveau redelijk stabiel was.
Allereerst natuurlijk door blessure vrij te kunnen spelen. Als ik met een rugblessure mijn handicap een aantal slagen kan laten dalen, dan verwacht ik zonder blessure zeker nog lager te kunnen scoren.
De belangrijkste strategie voor mij om ook van 2024 het jaar van de duikboot te maken, is om te blijven focussen op mijn persoonlijke par.
Michael Brisbane gaf mij in een van zijn YouTube-video’s de perfecte slogan mee voor 2024: Putt for par.
Op een par 4-hole heb je dan drie slagen om de bal op de green te krijgen. Daarna put je voor par. Maak je die niet, dan blijft er meestal een eenvoudige tap-in putt voor bogey over.
Ook niet erg.
Dus ja Stefan, ook 2024 is voor mij weer het jaar van de duikboot. Ik ga mijn best doen om er een mooie Deep Dive van te maken.
Nu maar hopen dat de plassen op de fairways en in de bunkers, snel weer zullen verdwijnen.
By Maurice Smit
Het in 2021 ingevoerde World Handicap Systeem (WHS), krijgt in 2024 een aantal aanpassingen. Door die aanpassingen wordt het voor nog meer golfers mogelijk om, op hun eigen golfbaan, een golfhandicapscore neer te zetten.
Een ander doel van de aanpassingen is, om nog verfijnder de golfhandicap te kunnen berekenen.
Dit zijn de drie belangrijkste wijzigingen in het golfhandicapsysteem in 2024.
De minimaal vereiste lengte van een golfbaan om mee te tellen in het World Handicap Systeem, wordt verlaagd.
Een 9-holes golfbaan moet minimaal 685 meter (750 yards) lang zijn. Een 18-holes golfbaan moet minimaal 1370 meter (1500 yards) lang zijn.
Hiermee wordt het aantal golfbanen waar je een Handicap Index kunt verkrijgen, vergroot.
Per 1 januari 2024 zullen niet gespeelde holes van een ronde, niet langer worden ingevuld met een standaard score van netto par. In plaats daarvan zal de score voor de niet gespeelde holes, worden gebaseerd op de verwachte score van de speler.
De verwachte score wordt gedefinieerd als: De score die een speler naar verwachting zal behalen over een bepaald aantal holes op een baan van standaard moeilijkheidsgraad.
Deze score wordt berekend met behulp van de Handicap Index van de speler en kent een numerieke waarde toe aan elke hole of holes die niet worden gespeeld tijdens een ronde.
Deze nieuwe methode zal een 9-holes of 18-holes score opleveren die de capaciteiten van de speler nauwkeuriger weergeeft.
Maak je niet druk als je dit niet begrijpt. Open je golf app, vul je score in, en de app rekent automatisch je score uit. Klaar.
Door veel wind en regen kan een golfbaan een stuk moeilijker te bespelen zijn dan op een zonnige, windstille dag. Met de introductie van het WHS in 2021, is het mogelijk om per dag de omstandigheden van de baan in de berekening van je score mee te nemen.
Alle 125 landen waar het WHS wordt gehanteerd, moeten voor 1 januari 2024 de laatste updates in hun systeem hebben geïmplementeerd.
Aanpassingen aan de berekening van speelomstandigheden worden vanaf 1 januari vaker gemaakt. De Playing Conditions Calculation (PCC) is gewijzigd om de kans op een aanpassing voor abnormale speelomstandigheden te vergroten.
Ook dat gaat helemaal automatisch in de golf app.
Vanuit het oogpunt van inclusiviteit in de sport, is dit een stap voorwaarts.
Mensen die alleen op een korte par 3, 9-holes golfbaan spelen, kunnen op hun eigen baan nu ook een golfhandicap behalen.
Bovendien wordt de golfhandicap vanaf januari 2024, ook nog eens net iets nauwkeuriger berekend.
Een kleine kanttekening hierbij is dat een handicap 18 van een speler die dat neerzet op een aantal lange golfbanen, zeker niet dezelfde waarde heeft als een handicap 18 van een speler die alleen op hele korte golfbanen speelt.
Je kan dus in sommige gevallen, gerust spreken van inflatie van de golfhandicap.
By Maurice Smit
Door de zachte ondergrond, de zachte greens en de natte bunkers, is het verstandig om aanpassingen te maken bij het spelen rondom de green. Bij het golfen in de winter zijn de omstandigheden nu eenmaal anders dan in de zomer.
Short game expert Daniel Grieve, auteur van 3 Releases: The Short Game System: Transform Your Technique & Thinking, geeft in deze video, heel veel tips over het korte spel in de winter.
Je kunt Daniel volgen op zijn YouTube kanaal en zijn boek kopen via Amazon.
Meer tips:
– Golfen in de winter en herfst
By Maurice Smit
In aanloop naar de Formule1 Grand Prix van Miami, kondigde TaylorMade een samenwerking aan met het F1 team Red Bull Racing van drievoudig wereldkampioen Max Verstappen.
De F1 sport heeft op dit moment een enorm positief momentum. Daar heeft de Netflix-serie Drive to Survive, zeker een rol in gespeeld.
Tussen golf en F1 racing zijn gemakkelijk overeenkomsten te vinden.
Bij het ontwerpen van een driver, speelt aerodynamica een bijna net zo grote rol als in de F1, met als overeenkomstig doel snelheid. Voeg daar ook bij dat de TaylorMade Driver geheel van carbon is gemaakt, net als de Formule 1 wagens.
Bij het ontwerpen van een putter, zijn balans en precisie de overeenkomsten.
Het merk TaylorMade, het golfmerk met in mijn ogen de allerbeste marketingdivisie van alle golfmerken, lanceerde een gelimiteerde lijn TaylorMade / Red Bull Racing producten.
Het zal je niet verbazen dat de golfclubs, de golfballen en de kledinglijn, in een recordtijd waren uitverkocht. Ze waren zeker niet goedkoop, maar ik had maar wat graag een Red Bull GT putter in mijn handen willen hebben.
Ik zal het moeten doen met een doosje golfballen en een prachtig vissershoedje.
Onderdeel van de deal tussen Red Bull en TaylorMade, was natuurlijk het maken van een filmpje op de golfbaan. Checo Perez blijkt een behoorlijk goede golfer te zijn.
Max Verstappen is vooral goed in het besturen van de buggy.
Wanneer je je wat meer verdiept in de manier waarop TaylorMade het merk neerzet, dan zie je al snel een veel diepere overeenkomst met Red Bull.
We kennen vrijwel allemaal het energiedrankje Red Bull. Red Bull richt zijn marketing vooral op jongeren. Uiteraard doen ze dat met reclameboodschappen, maar ze gaan nog veel verder.
Red Bull ziet zichzelf in eerste instantie niet als een fabrikant van energiedrankjes, maar als een mediabedrijf. Het creëren van voor de doelgroep aansprekende content, via een uitgekiende contentmarketingstrategie, is daarbij de kern.
De bekendheid van het merk Red Bull en de verkoop van de drankjes, is daarvan een logisch gevolg.
TaylorMade voert een zeer vergelijkbare strategie uit. Toegegeven, op een veel kleinere schaal, maar zij hebben dan ook een ander budget.
Wie het YouTube kanaal van TaylorMade volgt, die weet dat TaylorMade met kop en schouders boven alle andere golfmerken uitsteekt. Dat is op de socialmediakanalen niet heel veel anders.
Net als Red Bull, heeft TaylorMade een professioneel contentmarketingteam in dienst. Zij creëren voor alle kanalen, aansprekende content rondom het merk.
Dat TaylorMade een aantal van de allerbeste golfers in de wereld onder contract heeft, maakt dat natuurlijk een stuk makkelijker. Nog een overeenkomst met Red Bull.
By Maurice Smit
Wie de film Moneyball ooit heeft gezien, die weet dat statistieken in de sport een zeer belangrijke rol kunnen spelen bij het binnenslepen van een overwinning.
In golf spelen data en de daaraan gekoppelde statistieken, een steeds grotere rol.
De Italiaanse topgolfer Edoardo Molinari loopt daarin voorop. Zo helpt hij topgolfers als Matt Fitzpatrick en Viktor Hofland, om inzicht te krijgen in de sterke kanten en zwakheden van hun eigen spel, vanuit hun eigen statistieken..
In de golfpodcast van For Play Golf, legt hij haarfijn uit hoe data een belangrijke rol heeft gespeeld bij het binnenhalen van Ryder Cup in Rome. Hij was, als vice-captain, al maanden van te voren bezig met het samenstellen van de juiste baanomstandigheden en de juiste flights, om de kansen van Europa op het winnen van de Ryder Cup in Rome te vergroten.
Het interview met Edoardo Molinari begint vanaf 46:00 minuten.
By Maurice Smit
“Zo, nu heb je wat te schrijven voor op je website”, zei mijn broer na afloop.
Hij had gelijk. Maar waar te beginnen?
Dat het team van Europa in Rome de Ryder Cup op de golfbaan van Marco Simone in Rome heroverd heeft op de Amerikanen, dat weet iedere golfer.
Ook het verloop van de wedstrijd is duidelijk in beeld geweest op Ziggo Golf, dus ja, wat ga je nog toevoegen? Dat blijkt echter verrassend veel te zijn.
Laat ik je eerst vertellen dat ik het geluk had om op alle dagen van de Ryder Cup aanwezig te zijn. Wij zijn op woensdagmiddag geland in Rome en wilden direct door naar Marco Simone om de laatste trainingen van die dag nog te kunnen zien.
Door een leeglopende achterband van onze huurauto, kwamen we echter net te laat aan om de baan nog op te mogen. Na wat heen en weer gesteggel, mochten we gelukkig wel het bezoekersterrein op.
De avondschemering begon al in te vallen, waardoor het terrein prachtig werd uitgelicht. En wat een enorm terrein! Ik denk dat het bezoekerspaviljoen minstens twintig voetbalvelden groot was.
Door het enorme podium en de honderden tafels met parasols op het middenveld, had het terrein veel weg van een popfestival.
Dat dit niet zomaar een golftoernooi is, was overduidelijk.
Langs een kant van het terrein was een paviljoen opgebouwd van, ik schat, zeker 100 meter lang.
Daarin bevond zich de shop met een enorme collectie aan kleding en Ryder Cup merchandise. Er waren dagen waarop de rij voor de shop in de ochtend bijna 400 meter lang kon zijn.
Overal liepen de hele dag mensen rond met plastic Ryder Cup tasjes met daarin hun zojuist gescoorde waardevolle souvenirs. Ik kreeg de tip om als ik iets zag wat mij beviel, dat direct te kopen. Deed je dat niet, dan zou het zomaar uitverkocht kunnen zijn als je de volgende dag weer terugkwam.
De donderdag voorafgaande aan de Ryder Cup, is de laatste mogelijkheid voor de spelers om de baan nogmaals te verkennen. Die dag is de sfeer enorm ontspannen.
Het geniale aan de opbouw van het terrein was, dat de drivingrange voor de spelers zich bevond tussen de golfbaan en het bezoekersterrein. Vanaf een tribune aan de kopse kant, kon je op nog geen tien meter afstand de spelers zien inslaan.
Dan staat daar gewoon ineens Ricky Fowler naast Collin Morikawa in te slaan. Het lijkt gewoon bijna niet echt. Het is alsof zij zo vanaf het scherm in de echte wereld waren gestapt. Een hele onwerkelijke ervaring.
Datzelfde gevoel had ik ook bij het voor het eerst zien van Jon Rahm, Viktor Hovland en Rory McIlroy in de baan. Het voelde bijna als een illusie.
Met de vele tienduizenden bezoekers per dag, is het zeker niet zo dat je met z’n allen op je gemak met de spelers mee kunt lopen. Je gaat ergens bij een leuke hole zitten en je wacht rustig af totdat de flights voorbij komen.
Daarna loop je door naar de volgende hole, een stuk verderop in de baan, of je gaat wat drinken of eten.
Wat je op de tv niet goed ziet, is dat er op meerdere plekken langs de baan enorme schermen geplaatst zijn waarop de tv-beelden worden getoond. Terwijl je zit te wachten op de spelers, kun je dus vrij gemakkelijk de hele wedstrijd volgen.
Wat je ook niet goed ziet op tv, zijn de enorme afstanden die deze mannen kunnen slaan. Een drive die heuvel op 270 meter wordt geslagen, is in werkelijkheid veel indrukwekkender dan dat je op tv ooit zou kunnen beleven.
Op de buis ervaar je het hoogte verschil en de enorme afstanden niet. Je kunt bij sommige holes niet eens zien of er in de verte een Europeaan of een Amerikaan aan het afslaan is. Maar enkele seconden later ligt er wel ineens een bal naast de green voor een eagle.
Het is echt sensationeel om dat met eigen ogen te zien.
Op zondag zoeken we ’s ochtends een plekje in de schaduw onder een olijfboom, links naast hole 5. Zo hebben we vanaf de andere kant van het water, een mooi uitzicht op de green.
Om ons heen zitten mensen uit Ierland, Engeland, Frankrijk, Spanje, Oostenrijk, Zuid-Afrika, Singapore, India, de VS en nog een Nederlander.
Er wordt samen gelachen en gepraat over het golfen. De onderlinge saamhorigheid in het publiek is groot.
Naarmate de dag vordert en de magen gevuld worden met meer en meer bier, nemen de zangkoren toe.
Een groot feest!
Zaterdagavond wordt het spannend. McIlroy en Fitzpatrick kunnen op hole 18 nog een half punt veiligstellen tegen Cantlay en Clark. Fans rennen massaal onder de touwen door naar de andere kant van de fairway. In de verte zakt de ondergaande zon langzaam achter de tribune naast hole 18.
Het is net alsof ik zit te kijken naar een scène uit de golffilm The Legend of Bagger Vance. Alleen is dit geen film, maar het echte leven.
In de eerste dagen na mijn thuiskomst heb ik echt even tijd nodig om weer te landen. Ik kijk ieder filmpje op YouTube en Instagram over de Ryder Cup in Rome.
Ook de herhalingen op Ziggo heb ik meerdere keren gezien.
Als je de kans krijgt om een keer in je leven in Europa naar de Ryder Cup te gaan, heb ik maar een advies voor je: niet twijfelen, maar doen!
Wanneer ik al lang en breed al weer dagen thuis zit, klinken de vele liederen nog na in mijn hoofd. Op Instagram blijkt dat ik daar echt niet de enige in ben. Zelfs de spelers hebben het erover.
Wie de liedjes gemist heeft, moet maar eens kijken en luisteren naar de liederen die de spelers na afloop in bus zongen.
Bedankt broertje. Het was geweldig!
“We are on the right side, we are on the right side, we are on the right side of the green. We are on the left side, we are on the left side, we are on the left side of the green”.
By Maurice Smit
Het was golfclubfabrikant Cleveland, die in 2021 bij de lancering van hun nieuwe Launcher golfclubs, voor het eerst de term Welcome to the Club gebruikte.
In mijn ogen een geniale slogan.
In een korte zin koppelden zij het spelen met Cleveland golfclubs aan erbij horen en hippe mensen. De acteurs in de filmpjes waren retro modern aangekleed. Daarmee was de doelgroep ook direct duidelijk.
Weg van het oubollige imago dat helaas nog steeds aan de golfsport kleeft.
De NGF lanceerde onder dezelfde slogan dit jaar een grote mediacampagne voor het promoten van de golfsport. Ook daar richt men zich op een jonge en zeer inclusieve generatie.
Een prachtig en ook noodzakelijk initiatief. De cijfers liegen er niet om. De golfsport vergrijst in een zeer hoog tempo. Wanneer er niet snel meer jonge mensen gaan golfen, dan zullen een aantal golfclubs in Nederland het echt niet gaan overleven.
Een bijzondere golfwinkel zoals Bisque Golf in Amsterdam, lijkt er op te wijzen dat een geheel nieuwe generatie de weg naar de golfsport langzaamaan begint te vinden.
Of deze generatie de redding gaat zijn voor de golfclubs, zal nog moet blijken.
Jongere generaties zijn veel minder gebonden aan het standaard verenigingsleven. De beleving die zij zoeken, is een heel andere dan die van de huidige standaard clubleden.
Samen lol maken en vooral niet gebonden zijn, is hun reden om te gaan golfen. Zij passen veel beter bij het ‘pay and play’ model, dan in het traditionele verenigingsmodel dat nog bij veel golfbanen heerst.
Het is een van de redenen waarom initiatieven zoals Golflounge Amsterdam en Chi Chi in Utrecht, zo succesvol blijken te zijn. Bij het pay and play model van Golfbaan Delfland is het ook altijd druk als ik er kom. Ook dat is niet zonder reden.
Het is een grote frustratie van veel niet-competitie spelers. Na The Masters in april krijg je echt weer de kriebels om de baan in te gaan. Dat blijkt dan veel moeilijker dan gedacht. In diezelfde periode wordt namelijk de landelijke golfcompetitie op veel golfbanen gespeeld.
Tijdens de competitie voel je je soms, zelfs als lid, alles behalve dan welkom. Dat de landelijke Welcome to the club campagne gelanceerd is na afloop van de competitie, is dan ook niet verwonderlijk.
Wie mijn columns volgt of mij kent van de verschillende business golfclubs waar ik lid van ben, die weet dat ik maar weinig op dezelfde golfbaan speel. Hoewel ik als mini-lid aangesloten ben bij Golfclub Kleiburg, heb ik moeite om zelfs daar mijn beperkte speelrecht op te maken.
De businessclubs waar ik lid van ben, zijn niet gebonden aan een vaste golfbaan. We spelen met elkaar op verschillende golfbanen onze rondjes. Tel daarbij de rondes op die ik speel met mijn zakelijke relaties, dan kun je gerust stellen dat ik in de afgelopen jaren al heel wat gezien en meegemaakt heb op de Nederlandse golfbanen.
Laat ik gelijk zeggen dat ik op het overgrote deel van de golfbanen, mij zeer goed heb vermaakt.
Daarbij sprongen de gastvrijheid op Bernardus Golf en de zeer vriendelijke ontvangst van de caddie masters op Broekpolder er direct bovenuit.
Maar zo hier en daar kreeg Welcome to the Club een wel hele nare bijsmaak.
Ik moet daarbij denken aan die keer dat wij vanaf grote afstand door een lid werden toegeschreeuwd, dat we de hark niet goed in de bunker teruglegden. Misschien zaten wij fout, maar is het nodig om vanaf een afstand te schreeuwen tegen je gasten?
Een ander voorval waar ik in dit kader direct aan terug moet denken, gaat over de dame die ons op hole 10 nogal streng aansprak omdat wij direct door wilde lopen vanaf hole 9.
“Heren, u moet uw starttijd op het bord reserveren in het clubhuis om de tweede lus te mogen lopen.” Ik was daar als gast van een lid van die golfbaan en wij liepen precies op tijd naar hole 10.
Dus wie zat er nou fout?
Ik heb nog wel meer voorbeelden van leden die menen onbekende golfers de les te moeten lezen op hun golfbaan, maar laat ik afsluiten met een voorbeeld van iets te fanatieke marshals.
Op hole 1 werden we vriendelijk welkom geheten door de marshal. Hij vroeg ons of iedereen zijn pitchfork bij zich had en of we die ook wilden gebruiken. Daar is natuurlijk niets verkeerd aan. Integendeel.
Wie heeft er geen hekel aan pitchmarks op de green, die door je voorgangers zijn achtergelaten?
Nadat we vanaf hole 1 naar hole 2 liepen, werd ons door de tweede marshal vanuit zijn buggy nogmaals diezelfde vraag gesteld. Kan gebeuren, en ja, we hebben allemaal onze pitchfork bij ons.
Na een aantal holes gespeeld te hebben, waarbij we regelmatig stonden te wachten op de flight voor ons, liet een speler van de naast ons gelegen hole zijn bal op onze fairway landen.
Wij wachtten netjes op hem, totdat hij zijn bal gevonden had en de bal weer op zijn eigen fairway had geslagen. Bovendien is onze vierbal de laatste flight van onze groep en achter ons is een gat van ruim een half uur naar de volgende flight.
Geen enkele reden dus om ons te haasten.
Op de par drie die daarop volgt, komt een derde marshal aangescheurd. Half uit zijn buggy hangend begint hij tegen ons te roepen. We kunnen hem niet zo goed horen, want hij krijgt het deurtje van zijn buggy niet zo goed open. Als hij zijn deurtje eindelijk open heeft, begint hij zijn verhaal nogmaals.
“Jullie moeten wel op schieten, want de volgende flight is al twee holes verder”, snauwt hij naar ons. Dat is op zich niet zo gek, want deze baan heeft twee korte par drie holes achter elkaar en wij moesten nu eenmaal op onze tegenligger wachten.
Bij het wisselen van de ene lus naar de volgende negen holes, worden we wederom door een marshal aangesproken.
“Jullie lopen echt te langzaam. Dit is echt niet normaal”. Op de vraag of we dan maar beter naar huis zullen gaan of dat we de course al rennend moeten afmaken, bindt hij in.
Op de par 5 achter ons, lopen nog steeds geen mensen. Is dit nu wat ze bedoelen met Welcome to the Club?
Als we de nieuwe generatie golfers echt welkom willen heten op de prachtige golfbanen die Nederland rijk is, is een cursus gastvrijheid en hoffelijkheid voor de bestaande leden, zo hier en daar, echt geen overbodige luxe.